Het Parool 'Amsterdamse krant met landelijk allure'

Door Suzanne van Remmen
Het is 31 maart twee jaar geleden dat het Parool over is gegaan op tabloidformaat. Sindsdien is het Amsterdamse nieuws niet meer weg te denken uit de krant en zo is Het Parool de stadskrant van Amsterdam geworden. Adjunct-hoofdredacteur Albert de Lange: "We hebben ons onvoorwaardelijk gericht op Amsterdam. Het zit in de vezels van elk exemplaar."

De krant is gigantisch gegroeid vanaf het moment dat ze over is gegaan op tabloidformaat. En dat, terwijl de redactie zelf is geslonken. Dit betekent dat de redactie het moet doen met vijfenzeventig mensen in plaats van honderd. Daarmee wordt werken bij Het Parool zeker geen gemakkelijke taak, het zijn zeker langere dagen geworden, merkt adjunct-hoofdredacteur Albert de Lange op. Maar dit deert hem niet. "Het is de sfeer van de club. We werken met veel plezier op de redactie. Die brutaliteit en sensualiteit die de krant heel vroeger ook had, komt naar boven."

De Lange heeft meegewerkt aan de bouw van het Amsterdamse katern. "Eigenlijk is het niet alleen het katern, de hele krant is Amsterdams geworden. Vroeger was het een landelijke krant met een Amsterdamse allure, sinds tien jaar is het een Amsterdamse krant met een landelijk allure." Maar volgens hem kan het stadsgevoel wat de krant uitstraalt altijd beter. "Het kan nog fijnmaziger en we kunnen nog minder missen wat voor Amsterdammers van belang is."
Sinds vijfentwintig jaar, zijn dit de eerste twee dat de krant er in is geslaagd om haar lezers weer te boeien. Volgens Van Brummelen hebben ze dit voor elkaar gekregen door bijvoorbeeld de verassende indeling van het nieuws. "Wat Het Parool doet, is het belangrijkste nieuws vooraan in de krant zetten, ook al hoort het bijvoorbeeld bij het beurs- of kunstkatern. Hierdoor heb je elke dag een compleet andere indeling." Dit vindt hij belangrijk. "Op de voorpagina van een tabloidkrant passen maar een of twee artikelen. Dan moet je toch wat gaan spelen met de pagina's die daarachter zitten."

Als we kijken naar de cijfers is het doorvoeren van het stadsgevoel een prima zet geweest. "Blijkbaar hebben Amsterdammers behoefte aan een eigen dagblad", lacht trouwe Paroollezer Niels Sterel (22). "Ik vind het in ieder geval een fijne krant; ze schrijven op een op een vermakelijke toon, de artikelen zijn niet te langdradig en de krant snijdt goede onderwerpen aan." Lucas van de Meerendonk (20), student op de School voor Journalistiek in Utrecht is het daar niet mee eens. "Ik vind dat de schrijfstijl van het Parool er eerder op achteruit is gegaan. Het doet me denken aan artikeltjes in de Metro. Ook vind ik het zonde dat de krant op tabloidformaat is gaan schrijven. Zo hou je weinig ruimte over voor mooie lange stukken. Erg jammer."

Ook de redactie van het Parool had het daar behoorlijk moeilijk mee in het begin. "Wij kunnen ons een stuk minder uitleven dan voorheen.",vertelt de kunstredacteur. "Gelukkig hebben we nog wel een ontsnappingsmogelijkheid in het PS katern (dagelijkse uitneembare bijlage met elke dag een nieuw thema), daarvoor schrijven wij als kunstredactie voor de zaterdageditie spreads." En er worden steeds meer mogelijkheden gecreëerd om langere artikelen te schrijven. "In het begin werd er enorm gekort op je stukken, nu nog steeds, maar je merkt dat de lange reportages terugkomen. Voor ons een hele opluchting, want het schrijven van lange verhalen blijft het leukste dat er is. Dit is de reden waarom ik journalist ben geworden."
Sterel is juist een echte Paroollezer geworden sinds deze op tabloid verschijnt en de artikelen wat korter en vlotter zijn geworden. "Vroeger las ik het Parool minder graag, het was meer een krant voor mijn ouders, zo Volkskrant-achtig." Bij de metamorfose is dus ook de doelgroep veranderd. Toch vindt Van Brummelen het aanwijzen van een specifieke doelgroep een beetje nattevingerwerk. "We zijn populistisch gaan schrijven en ik denk daarom dat onze lezers voornamelijk vallen onder 'jong en hip'."

De Lange is hier minder specifiek in. "Onze doelgroep is Amsterdammers. Natuurlijk hebben we er een groep jonge lezers bij gekregen, maar het merendeel die voornamelijk de krant leest zijn toch mensen tussen de dertig en de zestig." De reden dat we de wat oudere lezers van het Parool niet zijn kwijtgeraakt, dankt Van Brummelen aan het PS-katern. "Die is niet echt veranderd, alleen maar makkelijker geworden doordat hij uitneembaar is en een eigen nietje heeft", licht hij toe. In het PS katern is al gauw plaats voor een aantal reportages van zeven- tot twaalfhonderd woorden.

Ook buiten Amsterdam wordt de stadskrant veel gelezen, vermeldt De Lange. "Buiten onze gemeente hebben we nog zo'n tienduizend abonnees." Cor van de Akker (52) uit Breda vindt de stadskrant prachtig. "Ik vind onze hoofdstad een ontzettend mooie stad. Sinds mijn twee dochters en zoon er wonen ben ik er regelmatig. De mensen zijn er direct en zo is de krant ook. Ik denk dat daarom het Parool ook zo goed aansluit bij haar lezers." Van de Akker leest Het Parool zes keer per week, naast een aantal andere kranten zoals de Volkskrant, de Stem en de NRC. Hij vindt de krant vermakelijk. "Voornamelijk door de stukken van Johannes van Dam, de strips en het PS-kartern blijf ik haken bij deze krant", verklaart hij.

Of de krant nog beter zou kunnen worden, daar is Van Brummelen zeker van. "Ik vind dat we qua schrijfstijl niet altijd wild genoeg zijn. Naar mijn idee lopen we een beetje achter de hippe meute aan. Als we toch op de populistische toer gaan, moeten we het wel goed doen." Maar daar tegenover staat wel een minder hippe opmaak. "Die heb ik het liefst zo rustig en overzichtelijk mogelijk"

Wel is hij tevreden over het overbrengen van het stadsgevoel. "Amsterdam is uniek. De inwoners hebben altijd wel een mening over de stad met haar beleid en lopen altijd te kankeren. Maar ondertussen zijn ze hondstrouw en zijn ze ook enorm trots op. Hopelijk zijn ze dat ook op de krant."

Artikel voor het vak Excellente Journalistiek, 3e jaar, 2006.